سلامت را دو نوع مي‌توان تعريف كرد. طبق تعريف منفي سلامت عبارت از فقدان بيماري است و طبق تعريف مثبت، سلامت با ارتقاي (promotion) بهداشت مرتبط مي‌شود؛ حتا در افراد سالم سلامت سطح‌هاي مختلفي دارد.
بهداشت روان نيز چيزي فراتر از فقدان يا نبود بيماري رواني است. بعد مثبت بهداشت روان كه سازمان بهداشت جهاني نيز روي آن تكيه دارد، در تعريف سلامتي لحاظ شده است « سلامتي يك حالت رفاه جسمي، رواني و اجتماعي است، نه فقط فقدان بيماري و يا ناتواني» سازمان جهاني بهداشت همچنين تاکيد دارد که هيچ يک از موارد فوق بر ديگري برتري ندارد.
مفهوم سلامت روان شامل آسايش ذهني، احساس خودتوان‌مندي، خودمختاري، كفايت، درك هم بستگي بين نسلي و شناخت توانايي خود در محقق ساختن ظرفيت‌هاي عقلي و هيجاني خويش است. به گونه‌اي ديگر مي‌توان گفت: بهداشت روان حالتي از رفاه است كه در آن فرد توانايي‌هايش را باز مي‌شناسد و قادر است با استرس‌هاي معمول زندگي مدارا کند، از نظر شغلي مفيد و سازنده باشد، براي اجتماع خود نقشي ايفا کند و با ديگران مشارکت و همکاري داشته باشد. سلامت روان شامل افزايش توانايي‌هاي افراد و جامعه و قادرسازي آن‌ها در دستيابي به اهداف مورد نظر مي‌باشد.
بهداشت روان به همه ما مربوط است، نه فقط به كساني كه از بيماري‌هاي رواني رنج مي‌برند. هيچ گروهي از بيماري رواني مصون نيست. البته بايد اذعان داشت كه در افراد بي‌خانمان، تهي‌دستان، افراد بي‌كار و با سطح تحصيلات پايين، ‌كساني كه قرباني خشونت بوده‌اند، مهاجران و پناهندگان، كودكان و نوجوانان و زناني كه مورد سواستفاده قرار گرفته‌اند و در افراد مسن كه مورد غفلـت و بي‌توجهي واقع شده‌اند، بيش‌تر ديده مي‌شود.
متاسفانه در بخش عظيمي از دنيا به بهداشت روان و بيماري رواني به اندازه سلامت جسماني و بيماري جسمي اهميت داده نمي‌شود و مورد بي‌توجهي و غفلت قرار گرفته مي‌شود.

با امکانات
✔✔لیست علاقه مندی
✔✔جستجو
✔✔اشتراک گذاری
✔✔رابط کاربری زیبا ساده و دلنشین
✔✔تنظیمات فونت و فاصله بین خط ها
✔✔و.........
موفق باشید
منبع
beytoote.com
ویکی پدیا