رهبر معظم انقلاب در تقدیر از عملکرد قاسم سلیمانی از او به عنوان «شهید زنده» نام برده است.

دشمنی که هم مورد تنفر و هم مورد تحسین است

نیویورک تایمز، در سپتامبر ۲۰۱۳ او را به عنوان «دشمنی که هم مورد تنفر و هم مورد تحسین است» توصیف کرد. جان مگوایر افسر سابق سازمان سیا در عراق می‌گوید «او قوی‌ترین مأمور مخفی در خاورمیانه است ... و هیچ‌کس او را نمی‌شناسد.»

آرامش و حجب از ویژگی های سرلشکر

اینجا داخل ایران اسلامی، آنها كه او را می‌شناسند، از حجب و تواضع و آرامش او می‌گویند، مردی كه برخلاف آنچه امریكایی‌ها می‌گویند، مرموز نیست.

هر قدر كه داخل ایران، او را كم می‌شناسند، خارج از این مرزهای جغرافیایی، قصه‌های حیرت‌آوری از او بر سر زبان‌هاست كه با آمیخته‌ای از راست و دروغ، شبحی ترسناك و هول انگیز از او ارائه می‌دهد كه گویی همه منافع امریكایی‌ها را در خاورمیانه به خطر انداخته است و جالب آنكه هر قدر آنها او را ترسناك‌تر و هول‌انگیزتر معرفی می‌كنند، اینجا داخل ایران اسلامی، آنها كه او را می‌شناسند، از حجب و تواضع و آرامش او می‌گویند، مردی كه برخلاف آنچه امریكایی‌ها می‌گویند، مرموز نیست.

تحریم سرلشکر

هر قدر او آرام و بی‌سر و صدا می‌رود و می‌آید و كارهایش را انجام می‌دهد، بیرون از مرزهای جمهوری اسلامی در مورد او، یعنی سردار سرلشكر قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران خیلی خبرها هست. آنها از او و سپاه تحت امرش می‌ترسند و همین ترس سرآغاز خبرهای بعدی است، آنها او را تروریست می‌خوانند، بارها و بارها تحریمش می‌كنند، به او اتهام دخالت در امور سایر كشورها را می‌زنند، او را فردی بسیار قدرتمند در عرصه سیاست خارجی جمهوری اسلامی در خاورمیانه توصیف می‌كنند و سرانجام آنكه، آنها در كنگره امریكا، صریحاً و رسماً پیشنهاد ترور او را می‌دهند! شاید تعجبی هم نباشد، آخر آنها از مبارزه با قاسم سلیمانی و نیروهایش ناتوان شده‌اند، به همین سادگی!

حتی كسانی كه سلیمانی را دوست ندارند، او را فردی با هوش می‌دانند

و این البته همه آن چیزی نیست كه در مورد او گفته می‌شود. روزنامه انگلیسی گاردین در مورد قاسم سلیمانی می‌نویسد: «حتی كسانی كه سلیمانی را دوست ندارند، او را فردی با هوش می‌دانند. بسیاری از مقامات امریكا كه این چند ساله را صرف متوقف كردن كار افراد وفادار به سلیمانی كرده‌اند، می‌گویند مایل هستند او را ببینند و معتقدند كه مبهوت كارهای او شده‌اند.«

شاید از سر همین بهت است كه یكی از مقامات بلندپایه ارتش امریكا عاجزانه می‌گوید: «من اگر او را ببینم، خیلی ساده از او خواهم پرسید كه از ما چه می‌خواهد؟!»

واقعیت آن است كه گرچه غربی‌ها او را ژنرال می‌نامند و او فرمانده یك نیروی نظامی است و امریكایی‌ها دوست دارند قبل از هر چیز او یك تروریست به نظر برسد كه فقط با عملیات‌های نظامی به اهدافش دست می‌یابد، اما خود نیز نمی‌توانند معترف نباشند كه او، بی‌آنكه وارد عرصه نظامی شود، از بعد سیاسی به پیروزی دست می‌یابد، اتفاقی كه او با تكیه بر ویژگی‌های اخلاقی‌اش و تكیه بر اصول انقلاب اسلامی كه منشأ منش رفتاری او نیز هست، رقم می‌زند، نه با تكیه بر قدرت نظامی‌اش.

پادرمیانی سرلشکر

روزنامه امریكایی «مك كلثی» در سی‌ام مارس ۲۰۰۸ گزارش داده بود: «سلیمانی برای توقف درگیری‌ها میان نیروهای امنیتی عراق كه بیشترشان شیعه هستند و نیروهای رادیكال مقتدی صدر در شهر بصره، پا در میانی كرده است. . . یكی از نخستین و مهمترین پیروزی‌های سلیمانی بر امریكا در عراق، ایجاد برتری سیاسی بود، نه نظامی.

نقش سرلشکر در صلح 

زلمای خلیل‌زاد، سفیر سابق امریكا در افغانستان نیز می‌گوید: «همان‌قدر كه مقامات امریكایی سلیمانی را به جنگ افروزی متهم می‌كنند، او در ایجاد صلح نیز برای رسیدن به اهدافش فعال بوده است. او در پایان دادن به درگیری‌های نیروهای مقتدی صدر و نیروهای عراقی در بصره، نقشی حیاتی داشت، تهدیدی كه می‌رفت ناآرامی‌های آن گسترش یافته و پیامدهای وخیمی به ویژه برای منابع نفتی عراق در پی داشته باشد.«

منطق سرلشکر

یكی از نمایندگان مجلس عراق كه از دستیاران ارشد نوری المالكی هم هست، درباره سردار سلیمانی می‌گوید: «او فقط یكبار در این هشت ساله به عراق آمده است. او فردی است كه آرام سخن می‌گوید و منطقی و بسیار مؤدب است. وقتی با او حرف می‌زنید، بسیار ساده برخورد می‌كند. تا زمانی كه پشتوانه او را نشناسید، نمی‌دانید چه قدرتی دارد، هیچ كسی نمی‌تواند با او بجنگد.«

سرلشکر بی محافظ 

قاسم سلیمانی آن گونه كه آنها در موردش نقل می‌كنند، بی‌محافظ و فقط با دو همراه، به عراق رفته و در منطقه حفاظت شده توسط امریكایی‌ها، موسوم به منطقه سبز حضور یافته و دیدارهایش را در كمال آرامش سروسامان داده و بعد به ایران بازگشته است!